Vorig jaar zat er heel veel ruis op de lijn vanuit de buitenwereld, waardoor ik me soms heel erg beperkt en niet gezien voelde in mijn binnenwereld. Alles in de buitenwereld was gericht op tweespalt en het onderuit halen van intuitië en Bewustzijn. Ik heb nog nooit zoveel last van andere mensen gehad als vorig jaar.
Ik huldig het motto Leven en laten leven-ofwel laat ieder vooral lekker z’n eigen ding doen en keuzes maken, maar hoe kan je leven met mensen die zich het Leven laten ontnemen en dat niet willen zien? Dat je ineens voor kortzichtig, respectloos en dom wordt uitgescholden omdat je mensen in liefde met de beste intenties waarschuwt voor iets heel slechts wat zij ontkennen omdat ze weigeren te zien wat jij wel ziet op basis van wat je weet?
Ik vond dat een heel zwaar proces, wat me heel veel energie gekost heeft.
Ik heb dit jaar een draai gemaakt en besloten me niet meer op het oude dat zichzelf vernietigt te richten, hoe pijnlijk het ook is te zien dat mensen van wie je houdt voor dat scenario kiezen. Het heeft me veranderd van stuurloos, twijfelend en vechtend naar zelfverzekerd, gefocust en ontspannen.
Ik kan iedereen aanraden die dit herkent om hetzelfde te doen. Het zal de hele wereld zo’n sterke koers van nieuwe impulsen en hoopvol alternatief geven, dat de oude programmering daardoor vanzelf verdwijnt, omdat er binnen een eigen verankering gewoonweg geen plaats is voor misleiding en ontwrichting.
Ik ben er trots op dat ik al langer dan een jaar iedere ochtend om 7.00, nu 4 x per week – In het Engels-op Zoom Sacred Yoga geef, dat de mensen die het volgen en er aan verslingerd zijn geraakt significant geaarder, liefdevoller, energieker en authentieker zijn geworden en dat merk ik in mezelf ook. Ik kom door de ademhaling, de beweging en de manifestatiemeditaties thuis in mezelf.
Ik heb mijn hele leven een hekel gehad aan yoga omdat ik daar veel te stijf voor was. Ik dacht altijd dat dat mijn bouw was, maar een paar jaar geleden bleek ik juist van nature hyperflexibel.
Mijn stijfheid bleek een leven lang spierspanning te zijn geweest! Ik vond het shockerend om te ontdekken dat ik me mijn hele leven fysiek zo niet heb kunnen ontspannen, dat mijn hele lichaam ‘bevroren’ was, bijna vanuit de celkern. Want hoeveel massages, healing en therapie heb ik wel niet gedaan?
Afgelopen juli schoot het ineens in mijn schouder, een hernia met ontsteking, ik kon niet meer voor-of achteruit en was er doodziek van. Achteraf gezien een fatale combi van dat drie keer mijn schouder uit elkaar was getrokken door een veel te wilde en sterke hond, in combinatie met uren per dag saxofoon spelen terwijl ik dat nog nooit gedaan had. Daar kwam ineens teveel stress bij van allerlei aard en pang. Zoiets heb ik nog nooit meegemaakt en ik hoop het ook nooit meer mee te maken.
Terwijl mijn familie en vrienden zich zorgen maakten over het feit dat ik geen dokter bezocht – maar dat kon gewoon niet, want ik kon niet bewegen en in de eerste week had ik ook koorts, heb ik mezelf de opdracht gegeven mezelf te healen. Ik kon toch niets anders, want ook iets met een beeldscherm kon niet.
Zo boven, zo beneden, zo binnen zo buiten, dat is wat ik iedereen leer en wat het grootste geschenk van het Leven is en met name in deze Tijd. Ik genas mezelf, doordat ik uiteindelijk precies kon zien waar de oorzaak vandaan kwam. Daardoor was de pijn niet meer nodig. Volgens de nieuwe (of oude) Germaanse geneeskunde- is ziekte de fase van herstel na een periode van shock en stress. Ik voel zelf nog iets anders daarbij wat nog dieper gaat en dat is dat ziekte ook een fysieke indicator is van het verwaarloosde Zelf; dat wat je uit de weg gaat. We worden ook ziek en krijgen ongelukken omdat we in onszelf processen niet aangaan en ontlopen.
Door mijn schouder te kunnen healen, had ik ineens zo’n duidelijke (bio)logische landkaart voor healing gekregen, dat ik me realiseerde dat ik die nooit had gekregen als ik dit niet zo tot aan de bodem aan toe in mezelf had kunnen ervaren. Mijn AHA Erlebnis, was dat alle ingrediënten voor ziekte, al latent in de cellen aanwezig zijn, omdat deze worden ingeëtst in de chakra’s, de Ervaringslagen waardoor Bewustzijn zichzelf fysiek kan Ervaren, die in de eerste zeven jaar van ons leven worden opgebouwd. Die inetsingen zorgen voor onbewuste programmeringen in de gedachten over het Zelf. Die programmering zorgt uiteindelijk voor een fysiek defect. In mijn geval was dat: “Ik moet het leed van de wereld op mijn schouders nemen en anderen redden”, in combinatie met: “het is er niet voor mij”.
Als ik kijk naar de ontdekkingen, met name op het gebied van Hertz Frequenties waar ik me ook mee bezig houd, de sleutel naar vrije Energie en tevens de anatomie van Energie ofwel het Leven zelf, dan staan ons grootste uitvindingen te wachten, die allemaal aangesloten zijn op het 3-6-9 principe.
De IK BEN LICHT Reis is dat ook en mijn missie is mensen Bewust te maken van hoe het zit. Maar dan niet meer de mensen die het niet willen horen. Alleen de mensen die de noodzaak voor verandering voelen en het in zichzelf aan willen gaan.
Voor 2023 zie ik dat de uiteinden van ons Ervaringsspectrum nog meer worden uitgerekt, totdat het elastiek gaat knappen medio 2024, dus het wordt nog veel meer zo boven zo beneden, zo binnen zo buiten als in 2022. We gaan allemaal uitgedaagd worden het Leven te herzien in wat we als gezamenlijke normen en waarden beschouwen, door crisis in onze binnenwereld te ervaren, die veroorzaakt wordt door de buitenwereld.
Wat overeind gaat blijven zijn we Zelf.
Daarom wens ik iedereen komend jaar heel veel ‘Do the yoga’ toe. Blijf ademen, gefocust en in beweging. Blijf manifesteren en heal jezelf met toewijding. Dan blijf je een anker, in het oog van de storm. Dat gaat je overeind houden. A Happy New Self gewenst!
