Down the drain, rock bottom

Als er wel perspectief is, dan gloort er letterlijk Licht aan het einde van de tunnel, dan hebben we iets om voor te leven, om naar toe te streven. Dat geeft ons Energie.

In dit stadium van de IK BEN LICHT Reis geven we ons innerlijke kind letterlijk een ander perspectief door ons te blijven verbinden met ons Bronbewustzijn, of af te stemmen op onze Lichtpilaar.

 

Zodra we in conflict met iemand zijn en een oude wond raken, zodra we getriggerd worden en ons pijnlichaam wordt aangetrild, worden we in Energie weer het kleine kind dat de pijn ervaart en niets anders wil dan getroost worden zoals ooit op het oorspronkelijke moment van trauma had moeten gebeuren. Wat toen niet gebeurde, waardoor de wond, de pijn, de kwetsuur, of de herhaling van steeds dezelfde kwetsuren, nooit heeft kunnen genezen, misschien wel door de herhaling steeds groter is geworden..

 

 

 

 

 

Vanuit het kindbewustzijn, het deel van ons Bewustzijn dat onbewust ervaart, zijn we niet in staat een redelijk gesprek te voeren of logisch na te denken. In feite staat ons brein in dezelfde Shockstand als toen het trauma ooit ervaren is en ben je op dat aangetrilde moment niet ouder dan toen.

Als je zelf constateert dat je je in je kindbewustzijn bevindt (de meeste mensen zijn dat niet), dan kan je niets anders doen dan wachten tot de golf over is en maar zo lief mogelijk voor jezelf zijn. Niet al te moeilijk doen.

Het is oké om die reep chocola te eten èn die zak chips omdat je daar een behoefte mee vervult. Wees je alleen bewust van die behoefte en waar deze voor staat. Wat er gevuld wil worden. Wat er gevoed wil worden. Wat je weg stopt, verstopt of verdooft.

Zonder oordeel, het gaat hier om een heel jong kind.

Een trauma uit je jeugd heel je door er mee te zijn, het in jezelf toe te laten en alles wat daar bij hoort aan reacties. Acceptatie van wat is. Vertrouw er op dat als je de golven van de levenspulse volgt er altijd weer een moment komt dat je in je volwassen Bewustzijn terechtkomt. Dat is het deel dat zich als een innerlijke ouder over jouw gewonde kindstrauma kan ontfermen. In het volwassen Bewustzijn kom je trouwens ook door een goed gesprek met iemand die je het juiste perspectief biedt.

 

Door simpelweg het kindje in je lief te hebben, te koesteren, regelmatig te vragen wat het nodig heeft, heel je jezelf en de pijn die in je heeft dwarsgezeten.

Door onszelf nog hoger in trilling af te stemmen, door heel Bewust naar het Bronbewustzijn te gaan, zoomen we uit als een camera van een close-up shot, het gewonde kind, naar een totaal, het geheel. Dan zien we waar en wat de andere kant van ons geheelde trauma ons brengt, welke zielscontracten we voor ons leven hebben afgesloten met onze daders, wat de zielsweg is die we hebben te gaan en wat een ongelofelijk dapper pad we hebben gekozen. Alle oude onverwerkte pijn die we helen brengt ons terug in de Heelheid die we werkelijk zijn. Dat we nu Down the Drain en Rock Bottom gaan, betekent dat er daardoor zich aan de andere kant heel veel Licht aan het vrij maken is, omdat we deze diepte in onszelf helen. Ik vind het pittige processen waar we allemaal doorheen gaan. Iedereen krijgt het voor de kiezen, precies daar waar de pijn nog het diepst zit. Ga er maar doorheen, je bent niet alleen.

 

UIt: IK BEN LICHT Werkboek chakra 3, Bronbewustzijn