De theepot. Persoonlijk verhaal.

Ik was 13 jaar toen ik mijn schoolschriften versierde met bloemetjes. Altijd zat ik kleine, fijne bloemetjes te tekenen aan een takje die ik uit liet waaieren in nieuwe takjes en zo ontstond er om alles wat ik schreef een mooie omlijsting van bloemtakjes.
Op een dag, in deze periode, liep ik de HEMA in en zag ik een wit thee servies met PRECIES deze zelfde bloemetjes. Dat was mijn eerste ervaring van Manifestatie. Alsof iemand mijn design had gezien en dit had geprint op een servies. Ik kreeg dat gevoel van verliefdheid en sensatie wat je kan hebben als ineens alles klopt:
Dit ben ik.
 
Ik kreeg het theeservies toen voor mijn verjaardag. Ik woonde naast ons huis in een eigen huisje, een verbouwde hooiberg en dit was mijn eerste gevoel van zelfstandigheid en identiteit.
 
In de 70’er jaren werd er alleen nog maar zwarte thee gedronken en dat lustte ik niet.
De enige kruidentheeën die er waren waren kamille en brandnetel en die werden in de drogist verkocht als natuurlijk medicijn.
 
Als ik ergens om kruidenthee vroeg werd ik uitgelachen, want dat was geen thee, dat hoorde bij heksen en bij Klazien uit Zalk. Ik was een gekkie.
Mijn liefde voor kruidenthee is nu mijn diepste anker.
Waarom? Omdat ik inmiddels weet dat de tijd mijn beste vriend is. De supermarkten liggen tegenwoordig vol met kruidenthee.
 
Ik vermoed dat zelfs nu meer mensen kruidenthee drinken dan zwarte thee.
Iedere keer als mensen me uithonen, schofferen, me wegzetten als dorpsgek of ontspoorde idioot, herinner ik me hoe mijn liefde voor kruidenthee is overgenomen door de massa en hoe normaal het nu is om kruidenthee te drinken. Er komt een tijd dat alles wat ik zeg als gemeengoed wordt overgenomen. Daar heb ik geen twijfel over.
 
Toen ik op mijn 18e uit huis ging, nam ik het theeservies mee.
In de loop der jaren sneuvelde alles, behalve de theepot. Die nam ik altijd mee, iedere verhuizing weer, als symbool van mijn ontwakende identiteit. Ik kon er geen afstand van doen.
Qua functie al lang overgenomen door de thermosfles, maar nog steeds prominent aanwezig als deel van mijn leven.
 
Een paar weken geleden viel ineens de deksel van de pot toen ik ergens aanstootte. Kapot. Natuurlijk kon ik de pot niet meteen weg doen, daarvoor is de Liefde en de hechting te groot van de symboliek ervan. Dit is wie ik ben!
 
Maar vandaag is het zover. Het is tijd om afscheid te nemen van de identiteit die me een leven lang overeind heeft gehouden, beschermd en omlijst.
Het is goed om bewust afscheid te nemen van het oude wat me niet meer dient.
Ik ben nu iemand anders.
Ik gooi de theepot weg met alles wat daar symbolisch aan verbonden is.
Dit is een groot moment.
❤

Laat je mening achter!

Volg Tuffie.TV

TUFFIE’S INSPIRATIEMAIL ONTVANGEN?

Ontvang wekelijks een mail met inspiratie uit de Nieuwe Tijd en reflectie vanuit Energie en Bewustzijn en profiteer van het gratis bekijken van de video’s uit de Premium Content.